Poem believed to be sung by a Pandiya King. While most of us dream of being a king, his poem shows us life is nothing without children.
புறநானூறு 188, பாடியவர்: பாண்டியன் அறிவுடை நம்பி, திணை: பொதுவியல், துறை: பொருண்மொழிக் காஞ்சி
படைப்புப் பல படைத்துப் பலரோடு உண்ணும்
உடைப் பெருஞ் செல்வர் ஆயினும் இடைப்படக்
குறுகுறு நடந்து சிறு கை நீட்டி
இட்டும் தொட்டும் கவ்வியும் துழந்தும்
நெய்யுடை அடிசில் மெய்பட விதிர்த்தும் 5
மயக்குறு மக்களை இல்லோர்க்குப்
பயக்குறை இல்லைத் தாம் வாழு நாளே.
You may be a man with great wealth
capable providing many offerings (to the god)
And dine along with many.
But what is the use of your living days
If you do not have charming children
Who walk in wibbly wobbly way
And extend their small hands
And interrupt you while you eat
To get the ghee filled rice
To throw, touch, grab,stir
and sprinkle it all over their bodies
Poet: Pandiyan Arivudai Nambi
Translated by Palaniappan Vairam Sarathy
Reference:
Tamil Lexicon – University of Madras
Learn Sangam Tamil
படைப்புப் பல படைத்துப் பலரோடு உண்ணும்
Creation/wealth/offering – many – create/offer – many – eat
உடைப் பெருஞ் செல்வர் ஆயினும் இடைப்படக்
wealth – big – wealthy man – even though – with difficulty
குறுகுறு நடந்து சிறு கை நீட்டி
Wibbly wobble – walk – small – hand – extend
இட்டும் தொட்டும் கவ்வியும் துழந்தும்
Throw – touch – grab – stir
நெய்யுடை அடிசில் மெய்பட விதிர்த்தும் 5
Ghee filled – boiled rice – body touch – sprinkle
மயக்குறு மக்களை இல்லோர்க்குப்
Charming/puzzling – children – for those not having
பயக்குறை இல்லைத் தாம் வாழு நாளே.
Use/yield – less – they – living – days
கற்க... நிற்க ... 
Lovely..