Sangam literature explores every facet of love. Poem here talks about love between couples at the time of their child birth.
——————————————————————————————————
Follow Karka Nirka Blog in
Facebook – http://www.facebook.com/pages/Karka-Nirka/353094691592
Twitter – https://twitter.com/KarkaNirka
——————————————————————————————————
The situation is slightly different. Thalaivan is not allowed to enter his house by his wife as he has visited courtesans. The usual mode of entry is Thalaivan forgets his wife and child, spends his time with his new lovers and finally bored of spending time with women without true love wants to return to his house. So he sends a bard as messenger to his wife to convey he is reformed and wants to be back in the house. Wife may accept his proposal or ask him to leave the house. Kannagi accepted Kovalan, there were many in Sangam poems who pretty much shut the doors on their husband. The wife in this poem has kicked out the bard. Now bard goes back and conveys this to his master. Thalaivan thinks about the love his wife shared with him when they had a child and tells the bard we were such a lovely couple then, see our situation.
So if some one told you , whatever husband does Tamil women accepted in the past, that just a big fat lie. One more poem where women kicks out her husband
https://karkanirka.org/2017/05/21/narrinai360/
370. மருதம்
வாராய், பாண! நகுகம்-நேரிழை
கடும்புடைக் கடுஞ் சூல் நம் குடிக்கு உதவி,
நெய்யோடு இமைக்கும் ஐயவித் திரள் காழ்
விளங்கு நகர் விளங்கக் கிடந்தோட் குறுகி,
”புதல்வன் ஈன்றெனப் பெயர் பெயர்த்து, அவ் வரித்
திதலை அல்குல் முது பெண்டு ஆகி,
துஞ்சுதியோ, மெல் அம் சில் ஓதி?” என,
பல் மாண் அகட்டில் குவளை ஒற்றி,
உள்ளினென் உறையும் எற் கண்டு, மெல்ல,
முகை நாண் முறுவல் தோற்றி,
தகை மலர் உண்கண் கை புதைத்ததுவே.
Oh bard come here!
It was the time when my lady with fine ornaments
helped my dynasty, to the rejoice of the relations
who were with us in the house filled
with dense and pungent smoke
of the white mustard in the (hot) ghee
and brought glory to the illustrious house.
I went near where she was lying and said
‘You have given birth to a son, now your designation has changed,
And you have become a mature women
with beautiful stripes and yellow sports
On your venus mound!
Why are you not sleeping, one with beautiful soft hair?”
She,
resembling water lily in the place filled with greatness
looked at my compassion for her as an intimate friend
let a budding shy smile and buried her darkened eyelids
which were like a beautiful flower in my palm!
Poet: Uraiyur Kathuvai Sathanar
Translated by Palaniappan Vairam Sarathy
There is interesting usage – பெயர் பெயர்த்து – which literally means your name has changed. What is meant here is you will be called a Mother going forward.
அவ் வரித் திதலை அல்குல் – means beautiful lines and spots you have on your Venus mounds or hips. This could be considered as stretch marks borne out of pregnancy . But general usage of அவ் வரி and அல்குல் in Sangam literature usually refers to women’s Venus mound.
Reference:
Narrinai – Central institute of classical Tamil
Narrinai – Narayanaswami Iyer Urai
Tamil Lexicon – University of Madras
——
Come – Bard – rejoice – lady with fine ornaments
கடும்புடைக் கடுஞ் சூல் நம் குடிக்கு உதவி,
relations – reside – pungent – surroundings – our – family/dynasty – help
நெய்யோடு இமைக்கும் ஐயவித் திரள் காழ்
Ghee – together – glittering – white mustard – dense – abound/pungent
விளங்கு நகர் விளங்கக் கிடந்தோட் குறுகி,
renowned– house –illustrious – lie – shrink /come near
”புதல்வன் ஈன்றெனப் பெயர் பெயர்த்து, அவ் வரித்
Son – beget – name/designation – change, beautiful – stripes
திதலை அல்குல் முது பெண்டு ஆகி,
Yellow spot – venus mound/hip- mature/old – women-become
துஞ்சுதியோ, மெல் அம் சில் ஓதி?” என,
Sleep – not why, soft – beautiful –some/fine – hair
பல் மாண் அகட்டில் குவளை ஒற்றி,
Many – great – place – Water lily- alike
உள்ளினென் உறையும் எற் கண்டு, மெல்ல,
Intimate friend – reside – compassion – see, slow
Budding – shyness – smile – appear
தகை மலர் உண்கண் கை புதைத்ததுவே.
like/ excellent – flower – painted eyelid – hand – bury
பாணனே! என்னருகு வருவாயாக!
நேர்மையான கலன்களையுடையாள் என் சுற்றத்தார் சூழ ஓம்புகின்ற சிறந்த சூல் உடையளாய் மகவு ஈன்று நங்குடிக்கு உதவிபுரிந்து
நெய்யுடனே கலந்து ஒளிர்கின்ற சிறுவெண் கடுகாகிய திரண்ட விதைகளை விளங்கும் மாளிகையிடமெங்கும் விளங்கும்படி பூசிப் பாயலிலே படுத்திருந்தாளை
நெருங்கி மெல்லிய அழகிய சிலவாகிய கூந்தலையுடையாய்!
நீ புதல்வனை ஈன்றதனால் வேறு பெயரும் பெற்று அழகிய வரிகளும் தித்தியுமுடைய அல்குலையுடைய முது பெண்டாகித் துயிலாநின்றனையோ? என்று கூறி
பலவாகிய மாட்சிமைப்பட்ட வயிற்றிடத்தில் என் கையிலுள்ள குவளை மலரால் ஒற்றிச் சில பொழுது கருதினேனாகி அங்கு நின்ற என்னை மெல்ல நோக்கி
முல்லையின் நாளரும்பு போன்ற நகையையுந் தோற்றுவித்து
சிறந்த நீலமலர் போன்ற மையுண்ட கண்களைக் கையான் மூடி மகிழ்ச்சி மிகக் கொண்டிருந்தது எனக்கு நகையுடையதா யிராநின்றதுஅதனைக் கருதுந் தோறும் நாம் நகாநிற்போம்; அத்தகையாள் இப்பொழுது ஊடியிருப்பது காணாய்!
பெயர் பெயர்த்தல் – புதல்வனை யீன்றதனாற் பருவப் பெயர் மாறுபடுதல். அவை மங்கை, மடந்தைப் பருவங்கள் கடந்து அரிவை, தெரிவைப் பருவமாதல் போல்வன. சூலெய்திய காலத்தும் பொறையுயிர்த்த சில நாளளவும் சிற்சில மகளிர்க்கு அல்குற்பக்கமெங்கும் சுட்டிசுட்டியாகத் தேமல்போல ஒளிர்வது தித்தியெனப்படும்.
கற்க... நிற்க ... 